Bijzondere tijden in de Jeugdzorg

Corona, tot voor kort het meest besproken onderwerp van de voorbije twee jaar. Met een duidelijke impact op het leven van elk van ons. Wat dit betekende voor de gezondheidszorg bleek duidelijk in de media. Maar hoe was het voor de kinderen, jongeren, gezinnen en medewerkers in de jeugdhulpverlening ? De 'Dag van de Zorg' op 20/03 verschafte ons een mooi alibi om hier even rond stil te staan.

Kwetsbare jeugd, kwetsbaar gezin, kinderen in een residentiële setting en dan komt Corona daar nog eens bovenop. De lockdown bracht meteen drastische richtlijnen en ingrijpende maatregelen. Niet naar buiten kunnen, geen hobby’s meer kunnen uitoefenen, niet langer toegelaten om vrienden op te zoeken. Onmogelijke keuzes moeten maken of men voltijds thuis dan wel in de voorziening wou, kon of mocht verblijven. Als kind/jongere niet meer op bezoek kunnen bij je ouders, als ouders niet meer op bezoek kunnen in de voorziening. En dit voor weken lang. En dan die eeuwige mondmaskers. Ook na school in de voorziening. Bijna 24/7. Frustraties, boosheid, verdriet, onbegrip, verwarring, verveling en veel eenzaamheid als kernbegrippen.

Begeleiders mochten plots niet meer op huisbezoek bij de gezinnen. Vanop afstand dan maar, maar verre van evident. Ook in residentiële afdelingen werden begeleiders ziek, moesten velen in quarantaine. Last minute wissels om de dienst te verzekeren. Desnoods uit een andere afdeling. Flexibiliteit kreeg een geheel nieuwe invulling. Thuiswerk, online vergaderingen, enkel nog 'noodzakelijke' contacten, elk met zijn eigen 'ding' bezig, versnipperende teams. De voortdurende zoektocht om de richtlijnen van het agentschap werkbaar en vooral zorgzaam te vertalen naar onze kinderen, jongeren en gezinnen. En ondertussen de zorg voor het eigen gezin en familie meedragend.

Ondertussen lijkt het grootste leed geleden. Met passende voorzichtigheid blikken we hoopvol vooruit naar de toekomst en knopen kinderen, jongeren, gezinnen en begeleiders stapsgewijs weer aan met wat hen energie geeft : fysiek en informeel contact, hobby’s zoals voetbal, dansen, muziek maken, fietsen. Terug iemand kunnen zijn, opnieuw voluit kunnen gaan voor iets, ergens goed in zijn, gezien worden. Opnieuw weten hoe het echt met elkaar gaat, de handen - ook letterlijk - weer in elkaar slaan om er weer te staan voor elkaar. Samen. Zonder te moeten denken aan een volgende golf.