Een 'andere thuis'

Onze voorziening werkt nauw samen met Pleegzorg: ofwel komen kinderen na een verblijf in een pleeggezin bij ons terecht ofwel zoeken wij voor kinderen die tijdelijk of langdurig bij ons verblijven een ondersteuningsgezin of een pleeggezin waar zij lange tijd kunnen wonen. Naar aanleiding van 'de Week van de Pleegzorg' gingen we in gesprek met Lieve (*), reeds lang vrijwilligster bij ons en pleeggezin geworden van een kind dat jaren in een leefgroep verbleef.

‘Ik weet zelf heel goed hoe het aanvoelt om geen thuis te hebben . Begeleiders mogen hun uiterste best doen voor de kinderen, zij kunnen onmogelijk een vader of een moeder vervangen. Bovendien is ook het leven in groep niet altijd makkelijk.', zo begint Lieve.

Toen Kevin, waarvan zij doopmeter is, in onze voorziening terecht kwam, stelde ze onmiddellijk voor om hem regelmatig bij haar op bezoek te laten komen. 'En dat lukte goed', zo gaat ze verder. 'Kevin (*) was altijd blij als hij mocht komen en daarom werden zijn bezoekjes stelselmatig uitgebreid tot volledige weekends'. Een terugkeer naar huis was echter niet onmiddellijk aan de orde. 'En daarom wou ik hem een 'thuis' aanbieden.'

Met de hulp van onze voorziening deed ze een aanvraag voor ondersteunende pleegzorg om naar Kevin en zijn ouders haar engagement te verduidelijken. ‘Dit was een lang proces met vele gesprekken en vorming. Sinds september ben ik nu pleegouder.' Na een korte aanpassingsperiode voor beiden, lukt het nu heel goed. 'En ik kan nog altijd beroep doen op de begeleiding vanuit Pleegzorg en vanuit Onze Kinderen. Kevin gaat regelmatig op weekend bij zijn ouders en we proberen op een goede manier samen te werken.'

We willen hierbij alle gezinnen van harte te danken voor hun inzet om kinderen en jongeren een gezinservaring te geven.

(*) Omwille van de privacy werden de echte namen van kind en pleegmoeder vervangen.