Het slotakkoord
Met de eindmeet van de staptocht in zicht, sluiten ook Betsy (directeur) en Paul (stafmedewerker) aan bij het wandelende trio. Samen nog even op de tanden bijten en tegelijk ook reeds afscheid nemen van een uitzonderlijke ervaring. En dat op een heel specifieke locatie.
het verhaal van Betsy & Paul :
Geen Camino-gevoel in Portugal. Dat hadden Philippe, Jozef en Jessica al aangekondigd. De Camino Portuguese hadden ze om allerlei redenen reeds kort na Porto verlaten. Google Maps in plaats van wegwijzers met schelpenmotief. Zo gaan we op dinsdagmorgen van start. Over berg en dal, over zand- en asfaltwegen. In gespreide slagorde, de voorbije weken eisen steeds meer hun tol. Niet bij ons, wij stappen pas onze eerste vijftien kilometer. Hun teller staat daarentegen bijna op duizend en dat dagelijks in een net-niet moordende hitte. Maar geen klacht komt er over hun lippen.
Voor en na het stappen, tijdens ontbijt en diner, zijn we geïntrigeerd door hun gastvrijheid. Deze vijf mensen zijn reeds weken samen op stap, lijken zo in harmonie met zichzelf en met de anderen, dat ze zich haast gedachteloos lijken open te stellen voor hun gasten.
Het slotfeest past perfect in dit plaatje. In een wel heel bijzonder decor (de locatie van ons onthemingsproject La Trao Xtra, ergens in the middle of nowhere) voltrekt zich een soort verbondenheid in gelijkwaardigheid tussen locals, expats, gastgezin en de Stappen-voor-een-Toekomst-groep. Zonder al te veel woorden, maar vanuit een gedeeld voldaan gevoel voor wat er is op dat moment. Een voorrecht om dit te kunnen meemaken.
Dank aan Tim & Alycia voor de authentieke ontvangst, uitzonderlijke dank aan Philippe, Jozef, Jessica, Jan & Hilde voor hun onovertroffen prestatie. Betsy & Paul
het verhaal van Philippe, Jozef en Jessica :
Rond 8u15 komen Paul en Betsy toe op op onze campingplaats. Net zoals we gisterenavond nog gezellig hebben getafeld in een nabij restaurant, nemen we nu ook samen het ontbijt voor we aan onze tocht beginnen. We vertrekken rond 9u richting Tábua, Google Maps toont ons de weg. Het is een aangename etappe en met alweer erg warme temperaturen (35°C) komen we aan op onze eindbestemming van de dag. We bezegelen onze etappe met enkele consumaties op een schaduwrijk terras. Daarna keren wij terug naar de camperplaats te gaan, terwijl Paul en Betsy hun hotel opzoeken. 's Avonds doen we ons allen tegoed aan zelfgemaakte rode kool met appels en scheutje porto. Opnieuw een gezellige avond. Morgen stappen we richting Midões, onze eindbestemming, en wat voor ons team nog een verrassing is. Best spannend!
's Morgens lopen we onze allerlaatste route - de voorziene finale avondetappe naar Midões wordt ter elfder ure door de bevoegde instanties omwille van te hoog brandgevaar geannuleerd - naar de watervallen van Sevilha. Die droog blijken te staan, maar Philippe wordt er geheel onaangekondigd verwelkomd door zijn vrouw en twee broers. Een ontroerend moment!
's Avonds afspraak met z'n allen om 19u aan de quinta van Tim en Alicia in Midões voor het slotakkoord. Ietwat 'off the beaten track', werd er vooraf gezegd. Wat in niets overdreven blijkt. Daar worden we opgewacht door Paul en Betsy. Gezellige sfeer op de quinta, waar ook vrienden en buren van Tim en Alicia aanwezig zijn. Zij zorgen voor een aangename ontvangst met eten en drank. Er volgt een mooi dankwoord van Betsy, in naam van vzw Onze Kinderen. Tim vertaalt voor de Portugese aanwezigen. Daarna genieten we van heerlijk stoofvlees, aardappelsalade, rijst en bonen. De kok wou het Belgische en Portugese combineren, top ! Frietjes waren niet mogelijk wegens het brandgevaar. Terecht alert, als jullie weten dat Tim en Alicia een bosbrand meemaakten op hun quinta in 2017. Een streepje live accordeon muziek zorgt voor extra sfeer.
Een opmerkelijk bezoek aan de quinta, trouwens. Via La Trao hadden we er al veel van vernomen, maar nu konden we er zelf een beeld van vormen. Ongelofelijk hoe zij daar alles eigenhandig opbouwen. Basic en sober, maar met alles wat ze nodig hebben. Daar kunnen we nog iets van leren, respect! Bij vertrek geven we hen het boeket bloemen dat Philippe eerder in ontvangst mocht nemen van Betsy. Zij verdienen het absoluut voor de fijne ontvangst en ontmoetingen!