Nie pleuje
De avond van 9 juli pikken vijf jongeren en twee begeleiders van Log-In op de mobilhome parking van Estella Lizarra in op het pad van Philippe, Jozef en Jessica. Een gezamenlijk diner met aangepaste peptalk van de vaste stappers zet de groep op scherp voor de etappe van 's anderendaags.
het verhaal van Log-In :
Een 'wandelingetje' van zo'n slordige 22 kilometer. Onder een loden Spaanse zon. Voor onze jongeren een ferme uitdaging! En, eerlijk is eerlijk, voor ons als begeleiders al evenzeer.
Samen raken we vrij vlot tot aan kilometerpaal 11. Mede door de goede zorg voor elkaar en dank zij de ondersteuning die Philippe, Jozef en Jessica ons geven. Onderweg worden er verhalen verteld, zolang de adem strekt. Zo geeft Jozef uitleg over de betekenis van het schelpje dat we onderweg tegenkomen, ter aanduiding van welke weg we moeten volgen. Tijdens de eerste stop eten we hardgekookte eieren en vullen we de suikerniveaus aan met Cola. We komen onszelf tegen en zien af: de kilometers, hoogtemeters, dorst, honger en de ondraaglijke hitte hakken er genadeloos in. De mooie uitzichten trekken ons er echter door: bergachtig gebied met af en toe wat groen, hier en daar een klein dorpje en vele vlinders onderweg. We stoppen in een overstroomde kelderruimte, waar we even in de schaduw kunnen afkoelen. Daarna weer verder. In de late namiddag krijgt de beloning de vorm van een frisse pint in de schaduw van de Santa Maria de Los Arcos. Supertrots op iedereen die deze tocht, elk op eigen tempo en naar eigen vermogen, tot een goed einde bracht.
Emma & Thijs, begeleiders
het verhaal van Philippe, Jozef en Jessica :
Na een stevig ontbijt gaan we er samen voor. De ene al wat sneller dan de andere, in wisselende groepjes, kilometer na kilometer. De etappe van vandaag loopt immers over eindeloos lange paden tussen open vlaktes. We zijn danig onder de indruk van hun doorzettingsvermogen. De vele verhalen van de jongeren doen ons bovendien beseffen hoe hard ze de steun van sympathisanten nodig hebben.
Ruim halfweg pikt Hilde enkele jongeren en een begeleider op en gaan ze met het busje op zoek naar extra essentiële mineralen en koolhydraten. Na te zijn aangesterkt stappen zij nog wat kilometers in de buurt. Ondertussen trekken wij met de andere jongeren en begeleider dapper verder richting Los Arcos. Op wilskracht en welhaast zonder schaduw sluiten we deze loodzware etappe uiteindelijk af met een méér dan verdiende frisse consumptie. Daarna is er het afscheid, niet zonder emoties. De zinvolheid van Vanraes4Kids en deze sponsortocht staat ons weer glashelder voor de ogen.
