Van heuvels en koeienvlaaien

Ook zonder jongeren in het zog willen we de bewonderenswaardige stappers een hart onder de riem steken. Bart (medewerker La Trao) en zijn vrouw Hilde gaan daarom een tweetal dagen met hen mee op stap, ergens ruim over halfweg hun duizend kilometer lange tocht.

het verhaal van Bart & Hilde :

Begin augustus sloten mijn vrouw Hilde en ik twee dagen aan bij het team van Stappen voor een toekomst. Het was zeer fijn om zo welkom te zijn (wat een gastvrijheid) en dit mee te mogen beleven. Bewondering en verwondering voor de manier waarop Philippe en zijn ganse team zich zo gedreven inzetten voor de toekomst van anderen (topprestatie!) en leuk om te horen dat de ontmoeting met de jongeren en de begeleiders van Log-In en ’t Klinket zo warm en veel betekenend was. Samen hebben we twee mooie tochten en avonden beleefd met aangename gesprekken, een lach en een spreekwoordelijke traan, prachtige natuur en dorpjes, enz. Het doet een mens dromen van meer, maar onze spieren en gewrichten wisten ons ook wel te melden dat zo’n tocht niet zomaar een reisje is. Zo konden wij aan de lijve ondervinden dat een bijzondere belevenis kan uitgroeien tot een waardevolle ervaring!

Bart (medewerker La Trao) & Hilde

het verhaal van Philippe, Jozef en Jessica :

Bart, medewerker van La Trao, en zijn vrouw Hilde komen vanuit Santiago de Compostella met het openbaar vervoer tot bij ons. Het laatste stuk zelfs al liftend en te voet. Zij stappen twee dagen met ons mee. We eten 's avonds samen in het restaurant van de camping. Een meer dan geslaagde avond! Morgen stappen we naar Triacastela, met zijn vijven.

Om 8u30 vangen we onze tocht aan. Opnieuw wat klimwerk. Op kilometer zes, zo rond 10u, genieten de we van ons ontbijt. Hilde (vrouw van Bart) gaat intussen op zoek naar wilde besjes. Onderweg hebben we een ontmoeting met een boer, die zijn koeien de weg wijst. Onze weg meer bepaald, dus snel even plaats maken. De dorpjes blijken daarna één grote koeienvlaai. In alweer een prachtige omgeving bereiken we ons einddoel van etappe 28. Vanavond wildkamperen, terwijl Bart en Hilde de sfeer van een auberge gaan beleven. Na een hemels lekkere paella, weliswaar.

's Anderendaags vertrekken we rond 8u. De route is niet zo duidelijk, zo vinden we maar liefst drie verschillend afstanden naar Sarria (18-21-24km). We kiezen voor de kortste route, zowat evenwijdig met de rivier Rio Sarria door bosgebied en heel oude dorpjes. Nat veel heuvels met steil klimmen en dalen, bereiken we het einde van etappe 29 ! Met, jawel, 24kilometer op de teller! Maar toch toch wel één van de mooiste etappes.

s' Avonds zorgt Bart voor een mooi dankwoordje en vertelt hij waarom hij en zijn vrouw bij ons op bezoek wilden komen. Het doet ons oprecht deugd en geeft ons veel moed om verder te gaan. Bedankt voor jullie gezelschap!